اساس شعر فارسی – شعر اخلاقی

اساس شعر فارسی – شعر اخلاقی

پس از آنکه شعر خوب را تعریف کردیم و آن را به شعر خوب عمومی و خصوصی تقسیم نمودیم، اینک بیان می کنیم که اساس شعر را بر سه قسم می توان تقسیم نمود:

 1) اشعار اخلاقی

2) اشعار وصفی

3) اشعار روایی

1- اشعار اخلاقی

اشعاری هستند که تشویق و ترغیب به پیروی از اصول خوب، احساسات سالم، حریّت افکار و آزادی عقیده، وطن پرستی و شرافت دوستی، راستی و نیکوکاری و اجتناب از صفات رذیله بنماید. چون برای نژادهای مختلفه و ادوار متفاوته اصول اخلاقی کم و بیش متفاوت است، قهراً حکمیت در خوبی و بدی این قبیل اشعار هم باید با ملاحظه این اختلافات باشد، هر ملت و نژادی در هر دوره برای تکمیل و ترقی هیأت اجتماعی خود پیروی از اصول و پیمودن راه هایی را معتقد است که شاید همان اصول و راه ها منظور دیگران نباشد. مرام هیأت اجتماعی نژاد سمیتیک (1) با نژاد آرین (2)، مرام یهودی قدیم با یونانی و روم و ایرانی قدیم یکی نبوده اصول اخلاقی و اجتماعی آنها متباین بوده است، بنابراین شعرهای اخلاقی آنها با هم متفاوت است مگر بهترین آن اشعار را که دارای جنبه عمومی باشد.

1) اقوام سامی: آشوری، بابلی، عبرانی، آرامی و ...

2) نژاد هند و اروپایی، آریایی نژاد و ...

استاد محمد تقی بهار( ملک الشعرا)

سبک شناسی نظم نقل از تبیان